ارزش اثباتی اقرار در دادسرا

کلمات کلیدی:   ادله اثبات

مرجع صدور:     شعبه 22 دادگاه تجدید نظر استان تهران

چکیده: اقرار به شرب خمر نزد قاضی دادسرا فاقد اعتبار است و باید نزد قاضی دادگاه باشد.

مستندات         تبصره 2 ماده 218 قانون مجازات اسلامی 1392

تاریخ رای نهایی: 1393/08/27    شماره رای نهایی: 9309970222201182

رای بدوی

در خصوص اتهام م.، مبنی بر شرب خمر، با عنایت به جمیع محتویات پرونده و گزارش واصله و مفاد کیفرخواست صادره از سوی دادسرای ناحیه 3 تهران و توجه به دفاعیات بلا وجه متهم در جلسه دادگاه که به جهت فرار از مجازات مطرح نموده است و با عنایت به حصول علم و یقین بر بزهکاری وی به‌واسطه وجود دلایل و قرائن و امارات متقن ازجمله اقاریر صریح و مقرون به‌واقع وی در جریان دادرسی و در نزد بازپرس محترم شعبه 11 دادسرای ناحیه 3 تهران و هم‌چنین گواهی پزشکی قانونی به وجود مقادیر بسیار زیادی الکل در بدن نامبرده ناشی از شرب خمر و نهایتاً دستگیری وی هنگام رانندگی در وضعیت نامتعادل و خطرناک منجر به‌تصادف با موانع ایجاد شده جهت تعمیرات ساختمانی بزهکاری‌اش محرز و مسلم بوده، فلذا به استناد مواد 211 و 264 و 265 از قانون مجازات اسلامی 1392 حکم محکومیت وی به تحمل هشتاد تازیانه حد شرعی صادر و اعلام می‌گردد. ضمناً نظر به‌شدت قبح عمل ارتکابی از سوی وی به شرح گزارش اولیه پلیس مبنی بر رانندگی در وضعیت خطرناک باوجود درصد بالایی از الکل در بدن نامبرده منجر به تصادف در ساعات نیمه‌شب از باب تکمیل مجازات به استناد بند ث از ماده 23 و ماده 31 از قانون فوق‌الذکر نامبرده به مدت دو سال از رانندگی با وسایل نقلیه موتوری و یا تصدی وسایل موتوری منع می‌گردد. رأی صادره حضوری و ظرف مدت بیست روز پس از ابلاغ قابل تجدیدنظر در محاکم تجدیدنظر استان تهران می‌باشد.

رئیس شعبه 1088 دادگاه عمومی جزایی تهران ـ صحرائیان

رای دادگاه تجدید نظر

در خصوص تجدیدنظرخواهی آقای م. نسبت به دادنامه شماره 930686 مورخ 12/06/1393 صادره از شعبه 1088 دادگاه عمومی جزایی تهران که به‌موجب آن حکم به محکومیت تجدیدنظرخواه به تحمل 80 ضربه تازیانه به اتهام شرب خمر صادر گردیده است؛ نظر به این‌که تجدیدنظرخواه در نزد محکمه منکر شرب خمر گردیده و با عنایت به این‌که دادگاه محترم بدوی با استناد به ماده 211 قانون مجازات اسلامی احراز نموده است که تجدیدنظرخواه شرب خمر نموده است و این در حالی است که مستند علم اظهارات وی در دادسرا ذکر گردیده است و با توجه به این‌که مطابق ماده 211 قانون فوق‌الذکر علم قاضی عبارت از یقین حاصل از مستندات بین در امری است که در نزد قاضی مطرح می‌شود و در مانحن‌فیه متهم در نزد قاضی محکمه منکر شرب خمر بوده و اظهارات وی در دادسرا نیز با در نظر داشتن تبصره 2 ماده 218 قانون موصوف فاقد اعتبار است و مفاد پرونده افاده علم و یقین قضایی نمی‌نماید. بنابراین دادگاه با پذیرش تجدیدنظرخواهی و به استناد جزء 4 بند ب ماده 257 قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور کیفری دادنامه تجدیدنظرخواسته را نقض و مستند به بند الف ماده 177 قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور کیفری حکم بر برائت تجدیدنظرخواه از اتهام انتسابی صادر و اعلام می‌گردد. رأی صادره قطعی است.

رئیس شعبه 22 دادگاه تجدیدنظر استان تهران ـ مستشار دادگاه

حیات‌مقدم ـ مرادی