نصب دوربین مدار بسته در مشاعات
کلمات کلیدی: ممانعت از حق
مرجع صدور: شعبه 5 دادگاه تجدید نظر استان تهران
چکیده: نصب دوربین مداربسته در مشاعات ساختمان بدون رضایت همسایگان، مصداق بزه ممانعت از حق محسوب نمی‌شود.
مستندات
تاریخ رای نهایی: 1393/07/28 شماره رای نهایی: 9309970220500937
رای بدوی
در خصوص اتهام آقای ح. دایر بر ممانعت از حق به‌صورت تصرف در مشاعات عبارت از قرار دادن وسایل در راهرو و پشت‌بام و قرار دادن دوربین مداربسته در راهرو بدون هماهنگی با همسایگان که با توجه به شکایت شاکی و کیفرخواست تنظیمی از طرف دادسرا بزه انتسابی محرز بوده و مستنداً به ماده 690 قانون مجازات اسلامی 1375 و با توجه به مواد 19-37-46 قانون مجازات اسلامی 1392 و با بندهای ث و ج از ماده 38 قانون مذکور به تحمل سه ماه و نیم حبس درجه شش محکوم می‌گردد ولیکن مجازات مذکور به رأی مدت دو سال تعلیق می‌گردد تا چنانچه متهم ظرف مدت مذکور بزه دیگری مرتکب شود کیفر هر دو بزه را تحمل نماید و در غیر این صورت مجازات تعیین‌شده کان‌لم‌یکن می‌گردد، ضمناً حکم به رفع ممانعت از حق نیز صادر می‌گردد. رأی صادره حضوری و ظرف بیست روز پس از ابلاغ، قابل تجدیدنظرخواهی در دادگاه تجدیدنظر استان می‌باشد.
رئیس شعبه 1014 دادگاه عمومی جزایی تهران ـ حسنی
رای دادگاه تجدید نظر
در خصوص تجدیدنظرخواهی آقای ح. نسبت به دادنامه شماره 436 مورخ 29/05/93 صادره از شعبه 1014 دادگاه عمومی جزایی تهران که به‌موجب آن تجدیدنظرخواه به اتهام ممانعت از حق به‌صورت تصرف در مشاعات از طریق قرار دادن وسایل راهرو و پشت‌بام و قرار دادن دوربین مداربسته در راهرو به تحمل حبس تعلیقی محکوم‌شده است؛ دادگاه با توجه به محتویات پرونده و مطالب عنوان‌شده در لایحه اعتراضیه و انکار صریح تجدیدنظرخواه در تمام مراحل دادرسی در مورد وسایل موجود در راهرو و پشت‌بام و اظهارات وی مبنی بر این‌که وسایل مربوط به شاکی است و در این مورد قبلاً محکومیت حاصل نموده، لذا بنا به‌مراتب فوق‌الذکر ممانعت وی ثابت نیست و در مورد نصب دوربین مداربسته با توجه به شرح و مفاد ماده 690 قانون مجازات اسلامی نمی‌تواند از مصادیق ماده مذکور باشد و درنتیجه نمی‌توان جرم ممانعت از حق را محقق دانست اگرچه اقدام نامبرده خلاف اخلاق بوده لکن نمی‌تواند ممانعت از حق باشد. لهذا ضمن وارد دانستن اعتراض تجدیدنظرخواه و نقض دادنامه تجدیدنظر خواسته و به دلیل فقد ادله اثباتی و مطابق بودن اقدام تجدیدنظر با مفاد ماده 690 قانون مجازات اسلامی مستنداً به بند 1 شق ب ماده 257 قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور کیفری و اصل 37 قانون اساسی حکم به برائت تجدیدنظرخواه از اتهام انتسابی ممانعت از حق صادر می‌گردد. رأی صادره قطعی است.
مستشاران شعبه 5 دادگاه تجدیدنظر استان تهران
طهماسبی ـ میرح.ی
